Dette innlegget er skrive av Anne-Karene Vederhus, leiar i Stadlandet Pensjonistlag:
75 festpynta pensjonistar møtte i den trivelige Vestkappsalen der det var trivelig pynta med kvite dukar og lys på runde bord.
Sentrum Spelemannslag møtte oss med lystige tonar før leiaren i laget ynskte velkomen og hadde ord for dagen der ho las den kjære gamle julesongen: «Eg er så glad kvar julekveld, for då vart Jesus fødd». Harald Dammerud (87 år) song «Nordnorsk Julesalme», akk. av Michael Brattås på trekkspel. Seinare i programmet song Johanne Nilsen (86 år) «Lille Maloo» eller tidlegare kjent som «Sydhavets Rose» akk. av spelemannslaget.
Begge to framførte sangen vakkert og med klar stemme trass sin høge alder.
Ragnhiuld Fure Schwarz kåserte over emnet «gjenbruk». Ho framkalla både latter og alvorlege tankar rundt det aktuelle temaet som nådde «toppen» då ho letta opp selskapskjolen og drog av seg ei rosa underbukse med knelange føter – absolutt gjenbruk!
Julematen smakte veldig godt, det var riskrem og småkaker til kaffien, og folk kosa seg stort og praten gjekk livleg.
Det er kjekt å kunne treffast, det er mange som er åleine eller tosame i kvardagen, og dette å møte kvarandre i festleg lag, betyr mykje.
Ved loddsalet sat pengane laust, og fine gevinstar vart utdelte – lefser m gombe, juleglas med småkaker m.m.
Sentrum Spelemannslag gledde oss med mykje musikk, og dei akkompagnerte til julesangane vi song ilag.
Aksel Berge hadde også eit interessant innlegg som vi gjengjev det meste av her: Sitat:
«Kjære Pensjonistar. For ganske nøyaktig eit år sida var vi pensjonistane samla til adventsfest her på Stad Hotell. På nytt får vi også i år samlast til adventsfest.
-------- Julefeiringa er del av kulturen vår, som vi har hatt, å halde oss til gjennom heile levetida vår. Men no ser vi at den vert pressa frå mange kantar. Vi kan sjå at det er komne nye reglar inn i skuleverket, der borna og ungdomen nesten ikkje skal ha lov å tru på anna enn det som ein høyrer og ser i media.
Eg berre nemner dette med juleavslutning i skulane.
Men vi gamlingane prøver å tilpasse oss alt det nye så godt som vi kan. Vi har fått oss allslags fint elektronisk utstyr, med namn og bruksanvisning på engelsk. Eg kan berre nemne : PC, I-pad, I-fon, med Fase-book, SIM-card, Face Time, og så vidare. Og vi har fått «Black Weeks», der forretningane har auka prisen på varene sine, for så og redusere den igjen med aldri så mange prosent.
For å få folk til å tru at dette er styggbilleg, og handlar mykje meir enn dei hadde tenkt.
Og vi har fått «Halloween» og «Thanks Giving Day» og mykje meir på amerikansk. Det er ikkje noke som irriterar meg meir enn når nokon brukar engelske ordtak og ord som eg ikkje skjønar steikje støv ta --------- Men som dei seier i Nordnorge:
«Vi står han no av», og gjere så godt vi kan.
Alle av oss som no dreg på åra, har mange juler å minnast og tenkje attende på. Sjølv om førebuingane i vår barndom og ungdom arta seg på heilt andre måtar enn i desse dagar. Men forventninga til Jula og Julefeiringa var den same som i dag.
Og vi kan gle oss for at vi lever i eit godt og trygt land, og kan feire i lag med våre eigne.
Vi må berre takke for at vi slepp å flykte frå søndknuste heimar, og øydelagde familiar. Vi må berre sende ei inderleg bøn til høgare makter om at dette snart må ta slutt, og stakkars folk må få fred. Både i Ukraina og i andre land. Vi må aldri gløyme kor godt vi har det.
Til slutt må vi igjen få takke pensjonistlaget her på Stadt for at dei har teke arbeidet med å arrangere desse adventsfestane. Og samstundes vil eg nytte høvet til å ynskje alle som er her i kveld «Ei RETTELEG GOD JUL OG EIT GODT NYTTÅR, og håper og trur at julefreden ogso i år vil senke seg over bygdene våre». Helsing Aksel Berge
–
Tida gjekk som alltid fort i godt lag, og det vart avslutning med takk til alle som deltok i programmet og alle frammøtte med gode ynskje for adventstida og jula, og Vel Heim!
Til avslutning song vi ilag «Det kimer nå til julefest, det kimer for den høye gjest---Kom Jesus, vær vår hedersgjest, hold selv hos oss din julefest!».